Babeszjoza to groźna choroba przenoszona przez kleszcze, atakująca m.in. psy, koty, konie, owce. Nieleczona, bądź też leczona nieprawidłowo lub zbyt późno, prowadzi do śmierci. Kleszcze przenoszące babeszjozę występują na znacznej części terytorium Polski, ze szczególnym uwzględnieniem regionów północnych, północno-wschodnich i wschodnich. Terenami o szczególnym zagrożeniu są lasy, łąki, parki i ogrody, zwłaszcza jeżeli są porośnięte wysoką trawą. Kleszcze wykazują z reguły wzmożoną aktywność sezonową: wczesną wiosną (kwiecień – maj) oraz latem i wczesną jesienią. Czasem zdarza się jednak, iż kleszcze aktywne są również podczas bardzo łagodnej zimy (jak w tym roku).

Kleszcz przyssany do zwierzęcia wprowadza do jego krwioobiegu chorobotwórcze pierwotniaki babeszjozy, które atakują erytrocyty (krwinki czerwone). Pierwotniaki Babesia canis przenikają do wnętrza zaatakowanej komórki, gdzie ma miejsce ich gwałtowne rozmnażanie. W efekcie dochodzi do rozerwania krwinki i pasożyt atakuje kolejne erytrocyty. W wyniku tego procesu dochodzi do reakcji łańcuchowej, która prowadzi do zniszczenia znacznej części krwinek czerwonych i tym samym do anemii. Dochodzi do znacznego uszkodzenia narządów wewnętrznych, w szczególności nerek i wątroby. Dodatkowo mogą wystąpić silne zaburzenia pracy układu krążenia, a także żółtaczka.

Główne objawy choroby:

• Apatyczność – zwierzę staje się osowiałe, nie cieszy się np. ze spacerów i innych rzeczy, które dotychczas sprawiały mu radość,
• Brak apetytu – zwierzę nie chce jeść, ani pić,
• Powiększenie węzłów chłonnych,
• Wysoka gorączka, dochodząca do 40-41°C,
• Wymioty, biegunka (często z domieszką krwi),gazy
• Zażółcenie lub bladość błon śluzowych jamy ustnej,
• Problemy z oddawaniem moczu, oddawanie moczu o brązowym zabarwieniu (krwiomocz),
• Niewydolność oddechowa i krążeniowa, zaburzenia ze strony układu nerwowego.

Borelioza, choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa, choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków: Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica, które są przenoszone na człowieka przez kleszcze. Na boreliozę chorują też niektóre udomowione zwierzęta (psy, koty, bydło). Podobnie jak Babesia canis do organizmu psa dostaje się wraz ze śliną kleszcza. W krótkim czasie namnaża się w organizmie żywiciela i wraz z krwią migruje do poszczególnych organów.

Borrelia zwykle usadawia się w tkance łącznej (skóra, ścięgna, ściany naczyń krwionośnych w tym w naczyniach mózgowych), w mięśniach i w tkance nerwowej (w komórkach glejowych i nerwowych). Borrelia jest znajdowana w większych ilościach we wzgórzu (ośrodek mózgowy zawiadywania układem czuciowym i bólem), miazdze zębowej oraz w gałkach ocznych. W zainfekowanych narządach dochodzi do stanu zapalnego i niszczenia tkanek. Główne objawy choroby to przede wszystkim silny odczyn zapalny wielu stawów, powodujący problemu w poruszaniu się zwierzęcia. Zaatakowane stawy są gorące i bolesne, pies ma wysoką gorączkę, jest apatyczny. Często występuje powiększenie węzłów chłonnych , a jeżeli bakteria zaatakowała również układ nerwowy może dochodzić również do zaburzeń neurologicznych. Rozpoznanie choroby jest stosunkowo trudne ze względu na brak swoistych objawów, jednak badanie krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego pozwala zidentyfikować chorobę.

Ehrlichioza - choroba psów przenoszona przez kleszcza Rhipicephalus sanguineus. Okres wylęgania jest zmienny i waha się od kilku dni do wielu tygodni. Zróżnicowane objawy kliniczne. Niektóre psy pozostają jedynie nosicielami bezobjawowymi, u innych stwierdza się przygnębienie, gorączkę, obrzęk kończyn i moszyny, niechęć do poruszania się, wybroczyny na błonach śluzowych.

Innymi , mniej groźnymi skutkami ukoszenia przez kleszcze może być alergia objawiająca się przede wszystkim miejscowym podrażnieniem skóry lub też ropne zapalenie skóry w miejscu ukoszenia.

Jak zapobiegać chorobom odkleszczowym?

Na rynku polskim dostępne są preparaty w postaci kropli do nanoszenia na skórę, sprayu oraz obroży, np. Advantix, Fiprex, Frontline, Hilton, Kiltix, Preventic. W Polsce dostępna szczepionka przeciw babeszjozie o nazwie Biocan B. We Francji i Szwajcarii (producent: firma Merial) jest zarejestrowana szczepionka o nazwie Pirodog.

Na czym polega działanie preparatów na kleszcze?

Częstym problemem związanym ze stosowaniem chemicznej ochrony przed kleszczami jest fakt, że pomimo stosowania sprayów, płynów czy obroży przeciwkleszczowych znajdujemy na naszym psie kleszcza. Czy to oznacza, że stosowane środki są nieskuteczne? Stosowane substancje nie mają na celu odstraszania kleszcza, nie dają więc gwarancji, że nasz pies nie zostanie zaatakowany przez pasożyta, jednak dają prawie 100 % gwarancję, że w zetknięciu z wydzielinami łojowymi naszego psa czy też krwią kleszcz zginie w ciągu 48 h. Większość stosowanych w środkach przeciwpasożytniczych substancji czynnych gromadzi się w gruczołach łojowych i mieszkach włosowych, skąd w sposób ciągły uwalniana się na powierzchnię skóry wraz z fizjologicznie wydzielanym łojem. Ta wysoka litofilność tych związków zapewnia, że nasz pies jest chroniony nawet po kąpieli. Ryzyko przeniesienia zarazków chorobotwórczych z kleszcza na psa lub kota jest proporcjonalne do czasu ssania krwi. Zakończenie ssania stanowi okres największego zagrożenia przenoszenia chorób. Ryzyko jest stosunkowo niskie do 48 godziny od momentu przyczepienia się kleszcza i rozpoczęcia procesu ssania krwi. Po upływie tego czasu ryzyko staje się coraz większe, dlatego zabicie pasożyta przed upływem 48 h w znacznym stopniu ogranicza również ryzyko wystąpienia chorób odkleszczowych. Należy pamiętać o tym, że stosowane preparaty mają działanie ochronne przez 3 do 5 tygodni!

Jak bezpiecznie usunąć kleszcza?

Kleszcze usuwać najlepiej przy pomocy pęsety. W tym celu należy złapać kleszcza jak najbliżej skóry i delikatnie, ale zdecydowanie wyciągnąć lub wykręcić go ze skóry. Dostępne są także specjalne urządzenia do wyjmowania kleszczy, które można nabyć w aptekach. Podczas usuwania należy zwrócić uwagę, by nie uszkodzić kleszcza i żeby w ciele psa nie pozostała jego głowa.

Wbrew obiegowym opiniom nie należy kleszcza zgniatać, przypalać, smarować tłuszczami ani innymi substancjami. Czynności te mogą powodować zwracanie treści pokarmowych przez kleszcze, co może podnieść ryzyko infekcji przenoszonymi przez nie drobnoustrojami. Po wyjęciu kleszcza, ranę należy zdezynfekować, a ręce dokładnie umyć. Miejsce ugryzienia należy obserwować przez pewien okres czasu - w wypadku wystąpienia rumienia lub obrzęku należy się skonsultować z lekarzem weterynarii.

 

źródło : http://www.szarik.pl/news-31-dlaczego-kleszcze-sa-gro1ne-dla-psow--.html