21 listopada 2013 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Sąd Rejonowy w Dębicy wydał wyrok w sprawie Roberta K. zam. na terenie woj. Podkarpackiego oskarżonego o to, że:
W dniu 10 czerwca 2013 r. w Wielopolu Skrzyńskim woj. podkarpackiego, prowadził działalność nadzorowaną skupu cieląt bez stwierdzenia wymagań weterynaryjnych i bez zgłoszenia w Powiatowym Inspektoracie Weterynaryjnym w Ropczycach zamiaru prowadzenia skupu cieląt oraz nie spełniając wymagań weterynaryjnych dla tego rodzaju działalności, powodując tym samym zagrożenie epizootyczne
tj. o czyn z art. 77 pkt 1 Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zakaźnych zwierząt
Na podstawie art. 66 §1 i § 2 kk oraz art. 67 §1 kk Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego o czyn wyżej opisany na okres próby 1 (jednego) roku,
Ponadto zostały również zasądzone od oskarżonego koszty:
- uiszczenia nawiązki na rzecz schroniska „Kundelek” w Rzeszowie w wysokości 1000,00 zł
- na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 150,00 zł w tym opłatę w kwocie 60,00 zł
27 sierpnia 2013 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie zapadł wyrok w sprawie Marcina A. zam. na terenie województwa podkarpackiego oskarżonego o to, że:
w nocy z 28/29 lipca 2012 r. dokonał ze szczególnym okrucieństwem zabicia psa poprzez jego powieszenie na gałęzi drzewa
tj. o czyn z art. 35 pkt. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt
Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu j/w i skazał go na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności w warunkowym zawieszeniu kary na okres na 4 lat
Ponadto na podst. art. 35 ust, 3a Ustawy o ochronie zwierząt orzekł zakaz posiadania zwierząt na okres 4 lat.
Zasądzona została również od oskarżonego nawiązka na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt w wysokości 500 zł oraz zwrot kosztów na rzecz Kancelarii Adwokackiej w wysokości 696 zł.
09 sierpnia 2013
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie wydał wyrok w sprawie Jana P. zam. w jednej z wiosek na terenie Podkarpacia oskarżonego o to, że:
w okresie od czerwca 2010 r. do kwietnia 2013 r. znęcał się nad pozostającym jego własnością bydłem hodowlanym i końmi, w ten sposób, iż będąc zobowiązanym do zapewnienia właściwych warunków bytowych, dostępu do pokarmu i wody pitnej, poprzez zaniedbywanie obowiązków w związku z nadużywaniem alkoholu, utrzymywał hodowane przez siebie zwierzęta w niewłaściwych warunkach bytowania, w warunkach rażącego niechlujstwa, bez dostępu do pokarmu oraz wody pitnej, co doprowadziło zwierzęta do skrajnego wychudzenia
tj. o czyn z art. 35 ust. 1 a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku
Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu j/w i skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności w warunkowym zawieszeniu kary na okres na 5 lat
Ponadto na podst. art. 35 ust, 3a Ustawy o ochronie zwierząt orzekł zakaz posiadania zwierząt na okres 8 lat.
Zasądzone zostały również od oskarżonego koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa w wys. 390 zł jak również nawiązka na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt w wysokości 600 zł.
9 sierpnia 2013 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie zapadł wyrok w sprawie Lesława K. zam. w jednej z wiosek na terenie Podkarpacia oskarżonego o to, że w marcu 2012 r. w miejscowości Malawa na terenia swojej posesji, poprzez zadawanie uderzeń tępym przedmiotem z bardzo dużą siłą w głowę psa rasy mieszanej dokonał jego zabicia,
tj. o czyn z art. 35 ust. 1 w zw. z art. 6 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku
Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu j/w i skazał go na karę 3 miesiący pozbawienia wolności!!!
Zasądzone zostały również od oskarżonego koszty;
-związane z występowaniem pełnomocnika w sparwie w wysokości 868,56zł
-tytułem wystepowania pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym na rzecz oskarżyciela posiłkowego RSOZ.w wysokości 420,00zł
-uiszczenia nawiązki na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt w wys. 500 zł.
21 sierpnia 2013 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie wydał wyrok w sprawie Piotra P. zam. w jednej z wiosek na terenie Podkarpacia oskarżonego o to, że:
w październiku 2011 r. w Rzeszowie będąc właścicielem psa rasy jamnik, znęcał się nad nim poprzez jego porzucenie
tj. o czyn z art. 35 ust. 1 a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku
Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu j/w i skazał go na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ( wysokość jednej stawki - 10 zł)
Ponadto na podst. art. 35 ust, 3 Ustawy o ochronie zwierząt orzekł przepadek psa na rzecz Skarbu Państwa
Sąd zasądził
-nawiązkę na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt w wysokości 500 zł.
- koszty na rzecz Skarbu Państwa w wys. 300 zł
- koszty na rzecz oskarżyciela w wysokości 576 zł.
Wyrok nie jest prawomocny. Prokurator odwołał się od tego wyroku.
25 czerwca 2013
Sąd Rejonowy w Rzeszowie uznał Edytę S. zam. w Rzeszowie za winną popełnienia czynu, tj. znęcania się nad zwierzęciem w ten sposób, że będąc właścicielką oraz opiekunką kota porzuciła chore zwierzę pozostawiając je pod drzwiami klatki schodowej bloku. Czyn ten stanowi występek z art. 35 ust. 1a Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt i za to na podstawie art. 35 ust. 1 a Ustawy o ochronie zwierząt Sąd Rejonowy w Rzeszowie skazał ją na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą tą karę zawiesił warunkowo na okres próby 3 - ch lat.
Ponadto Sąd orzekł:
- oddać oskarżoną pod nadzór kuratora sądowego,
- nawiązkę w kwocie 500 zł na rzecz RSOZ,
- koszty w kwocie 360 zł na rzecz oskarżyciela posiłkowego RSOZ
- koszty sądowe w wysokości 270 zł
Kot trafił do schroniska Kundelek gdzie został wyleczony, a później adoptowany.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
20 marca 2012 r.
Sąd Rejonowy w Łańcucie uznał oskarżonego Andrzeja R. zam. w Rakszawie za winnego popełnienia czynu tj. znęcania się nad psem w sposób porzucenia zwierzęcia przyjętego uprzednio pod swoją opiekę. Czyn ten stanowi przestępstwo z art. 35 1 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt i za to na podstawie art. 35 ust. 1a zw. z art. 35 ust. 1 a w/w ustawy Sąd Rejonowy w Łańcucie skazał Andrzeja R. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności polegającej na wykonaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne.
Ponadto Sąd orzekł:
- nawiązkę w kwocie w kwocie 500 zł na rzecz oskarżyciela posiłkowego RSOZ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
25 września 2012 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Sąd Rejonowy wydał wyrok w sprawie Henryka M. zam. w jednej z wiosek na terenie Podkarpacia oskarżonego o to, że:
Przebywając na terenie swojej posesji umyślnie działając ze szczególnym okrucieństwem usiłował uśmiercić swojego psa, rasy mieszanej, poprzez co najmniej dwukrotne uderzenie go ostrzem siekiery w głowę powodując u psa rany cięte głowy na szkodę Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt-
tj. o przestępstwo z art.13 § 1kk w zw. z art. 35 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt.
Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu j/w i skazał go na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącenia w tym czasie 10% miesięcznego wynagrodzenia za pracę na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt.
Ponadto na podst. art. 35 ust, 3a Ustawy o ochronie zwierząt orzekł zakaz posiadania zwierząt na okres 2-ch lat.
Zasądzone zostały również od oskarżonego koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa w wys. 130 zł oraz tytułem opłaty kwota 180 zł..
Wyrok nie jest prawomocny.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pies został uratowany i wyleczony.
30 listopada 2012 r.
Sąd Rejonowy w Ropczycach uznał Alinę P. zam. w Będziemyślu za winną tego, że w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 24 kwietnia 2012 r trzymała w sposób stały na uwięzi swojego psa ponad 12 godzin na dobę, co stanowi wykroczenie z art 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 o ochronie zwierząt i za to na podstawie powołanego przepisu wymierzył Alinie P. grzywnę w kwocie 100 zł.
Wyrok nie jest prawomocny.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
25 października 2012 r.
Sąd Rejonowy w Strzyżowie uznał oskarżonego Piotra A. mieszkańca gm. Niebylec za winnego popełnienia czynu tj. znęcania się nad 3-miesięcznym szczeniakiem typu owczarek niemiecki w ten sposób, ze złapał psa za tylne łapy i niosąc go w ten sposób uderzył nim o ściane budynku ,zadając świadomie ból zwierzęciu. Czyn ten stanowi przestępstwo z art 35 ust.1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. i za to na podst. art. 35 ust.1 zw. z art.35 ust. 1a w/w ustawy Sad Rejonowy w Strzyżowie skazał Piotra A. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą to karę warunkowo zawiesił na okres próby 2-ch lat.
Ponadto Sąd orzekł :
- przepadek psa na rzecz RSOZ ,
- zakaz posiadania zwierząt przez oskarżonego na okres 3-ch lat
-nawiązkę w kwocie 500 zł na rzecz RSOZ,
-koszty sądowe w kwocie 210 zł
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
09 sierpnia 2012 r.
W dniu wczorajszym w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie zapadł wyrok w sprawie przeciwko Januszowi K. oskarżonemu o zabicie psa sąsiada. Oskarżony przyznał się do winy i poddał dobrowolnie karze - 1 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 2 lata. Ponadto Sąd zasądził nawiązkę na rzecz Stowarzyszenia w wysokości 100 zł oraz obciążył kosztami sądowymi w kwocie 460 zł.
Wyrok nie jest prawomocny.
Dnia 29 marca, br. w godzinach popołudniowych, zostaliśmy poinformowani, że jeden z mieszkańców wsi Krasne zabił psa kamieniem. Natychmiast nasi inspektorzy podjęli działanie zmierzające do wyjaśnienia sprawy. Ustalili, że Pies w wieku 14 lat od jakiegoś czasu chorował. Pomimo tego , że jego właścicielka, leczyła go i właściwie się nim opiekowała stan zdrowotny psa z każdym dniem pogarszał się. Aby ulżyć w cierpieniu psa opiekunka podjęła decyzję o jego uśpieniu. W tym celu wezwała lekarza weterynarii, aby zrobił to w sposób humanitarny. Czas oczekiwania na przybycie lek wet. wydłużał się . Nagle na podwórku pojawił się mężczyzna ( mieszkaniec Krasnego- dalszy sąsiad), który podszedł do psa i kamieniem zadał śmiertelne ciosy w jego głowę.
Zrobił to na oczach małoletnich dzieci i sąsiadów. Był pod wpływem alkoholu.
Kiedy przyjechał lek wet nie pozostało mu nic innego jak stwierdzić zgon psa. O całym zajściu został powiadomiony, przez RSOZ, Posterunek Policji w Krasnem, który zabezpieczył zwłoki psa, a sprawcę zatrzymał w areszcie na 48 godzin. Prowadzone w tej sprawie czynności zapewnie wyjaśnią całą sprawę i może cząstkowo odpowiedzą nam na pytanie - DLACZEGO?
W myśl Ustawy o ochronie zwierząt czyn ten jest przestępstwem ściganym z urzędu, zagrożony karą do dwóch lat pozbawienia wolności. Jednak w przypadku, kiedy sprawca działa ze szczególnym okrucieństwem podlega karze pozbawienia wolności do lat 3!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zoofilia
W sierpnia 2012 r. przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie zapadł długo oczekiwany wyrok w sprawie mieszkańca Bud Głogowskich, oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt tj. znęcanie się nad zwierzęciem poprzez obcowanie płciowe z nim (zoofilia). Rzeszowskie Stowarzyszenie Ochrony Zwierząt występowało w sprawie obok Prokuratury, jako oskarżyciel posiłkowy.
Zoofilia to rodzaj parafilii, stan, w którym jedynym lub preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej jest wykonywanie czynności seksualnych przy udziale zwierząt, w przedmiotowej sprawie własnego kundelka. Zwierzę traktowane jest często, jako poruszający się przedmiot martwy, narzędzie do zastępczego zaspokajania własnych potrzeb seksualnych - łatwiej dostępne w zbliżeniu seksualnym niż człowiek, łatwiejsze do podporządkowania swojej woli, a przede wszystkim nie mogące opowiedzieć o krzywdzie jaka je dotknęła.
Przedmiotowa sprawa budzi duże emocje, szokuje, a przede wszystkim pokazuje, iż tego typu zdarzenia mają miejsce nie tylko w innych państwach, województwach, ale i wokół nas, na naszym własnym podwórku.
Mężczyzna został również oskarżony o przestępstwo z art. 207 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk (znęcanie się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, w zbiegu z naruszeniem czynności narządu ciała lub rozstrojem zdrowia trwającym nie dłużej niż 7 dni, popełnionym w warunkach powrotu do przestępstwa).
Za znęcanie się nad zwierzęciem Sąd wymierzył karę 3 m-cy pozbawienia wolności, zaś za drugi zarzucany czyn karę 1 roku pozbawienia wolności –kara łączną 1 rok pozbawienia wolności.
Wyrok nie jest prawomocny.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
01 grudnia 2011 r.
59-latek przyznał się, że spalił dwa psy
"Policjanci zatrzymali mieszkańca Rogoźnicy, który w bestialski sposób zabił dwa psy. Według wstępnych ustaleń ogłuszył je, po czym wrzucił do pieca. Psy spłonęły"
Tak pisały rzeszowskie gazety dziesięć miesięcy temu.
W tym tygodniu dotarł do Stowarzyszenia wyrok w tej sprawie.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny uznał oskarżonego Jana B. za winnego znęcania się nad dwuletnią suczką i jej szczeniakiem. Zwierzętom tym zadał nieokreślonym narzędziem uderzenia w głowę czym spowodował śmierć psów, po czym usiłował spalić ich w piecu domowym c.o.
Z mocy art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Sąd Rejonowy w Rzeszowie skazał Jana B. na karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.
Więcej w artykułach w Gazecie Wyborczej i Supernowościach.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
05 grudnia 2011 r.
Wyrok Sądu Rejonowego w Lesku w sprawie Pawła W. oskarżonego o to że: w okresie od miesiąca lutego do 18 listopada 2010 r. w m. Rybne gm. Solina woj. Podkarpackie będąc jedynymi właścicielami hodowli zamkniętej 23 sztuk jelenia karpackiego porzucił je, nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku zapewnienia dostatecznej ilości pożywienia oraz opieki weterynaryjnej do doprowadziło zwierzęta do skrajnego wychudzenia oraz zgonu trzech sztuk.
Na podstawie art. 66§1 i 2 kk oraz art. 67§1 kk postępowanie karne przeciwko oskarżonemu warunkowo umorzył na okres 2 lat próby. Oraz na podstawie art. 67§ 3 kk w zw. z art.39 pkt 7 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 1 200 zł na rzecz RSOZ w Rzeszowie.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
13 września 2011 r.
Wyrok Sądu Rejonowego w Lesku w sprawie Grzegorza S. oskarżonego o to że: w okresie od miesiąca lutego do 18 listopada 2010 r. w m. Rybne gm. Solina woj. Podkarpackie będąc jedynymi właścicielami hodowli zamkniętej 23 sztuk jelenia karpackiego porzucił je, nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku zapewnienia dostatecznej ilości pożywienia oraz opieki weterynaryjnej do doprowadziło zwierzęta do skrajnego wychudzenia oraz zgonu trzech sztuk tj o czyn 35 ust.1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.
Na podstawie art. 66§1 i 2 kk oraz art. 67§1 kk o czyn z art. 35 ust 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 o ochronie zwierząt warunkowo umorzył postępowanie na okres 1 roku. Oraz na podstawie art. 67§ 3 kk w zw. z art.39 pkt 7 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 1 200 zł na rzecz RSOZ w Rzeszowie.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15 listopada 2011 r.
Wyrok w Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej orzeczony przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie w sprawie Lilii S. oskarżonej o to że: w dniu 27 maja 2010 r. w Rzeszowie przy ul. Dukielskiej 1 a znęcała się nad psem rasy mieszanej w ten sposób, że kilkakrotnie uderzała go kijem.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie na podstawie art. 66§1 i 2 kk oraz art. 67§1 kk warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonej Lilii S. o czyn wyżej opisany stanowiący przestępstwo z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt na okres próby 1 roku od uprawomocnienia się orzeczenia.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
30 czerwca 2011r.
Wyrok w Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej orzeczony przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie w sprawie Jana B. oskarżonego o to że: w dniu 26 lutego 2011 r. w miejscowości Rogoźnica będąc właścicielem 2 psów nieokreślonej rasy, znęcał się nad nimi poprzez zadawanie uderzeń nieokreślonym narzędziem w głowę czym spowodował śmierć wymienionych zwierząt. po czym usiłował spalić ich zwłoki w domowym piecu c.o.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie uznał oskarżonego Jana B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj. występku z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt i za to z mocy art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
16 maja 2011 r.
Wyrok w Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej orzeczony przez Sąd Rejonowy w Przeworsku w sprawie Aleksandra D. oskarżonego o to że: w dniu 31 stycznia 2011 r. w miejscowości Krzeczowice znęcał się nad psem poprzez uderzanie drewnianym kijem w głowę w wyniku czego doznał obrażeń czaszki w postaci wpadniętej prawej gałki ocznej, złamania kości oczodołu, martwicy tkanek trzewioczaszki.
Adrian D. został skazany przez Sąd Rejonowy w Przeworsku na okres 4 miesięcy pozbawienia wolności na zasadzie art. 66§1 i 2 kk oraz art. 70§1 kk w zawieszeniu wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat. Sąd orzekł od oskarżonego nawiązkę na rzecz organizacji w wysokości 800 zł.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
09 listopada 2010 r.
Wyrok Sądu Rejonowego w Rzeszowie w sprawie Beaty K. oskarżonej o to że: w dniu 8 stycznia 2010 r. w Rzeszowie znęcała się nad psami w tym nad psem rasy amstaf, psem w typie: bernardyna, teriera, cocer-spaniela, oraz dwoma innymi psami bliżej nieokreślonej rasy w taki sposób, że w wyniku skrajnej złej opieki tj. utrzymywania psów w niewłaściwych warunkach bytowania w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego niechlujstwa i niedożywienia doprowadziła u w/w psów do wychudzenia oraz ogólnego złego stanu zdrowia, co mogło zagrażać ich życiu – tj. przestępstwo określone w art. 35 ust. 1 Ustawy o ochronie o ochronie zwierząt.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie skazał ją na karę grzywny w wysokości 140 stawek dziennych oraz na podstawie art. 69 §1 kk i art. 70 § 1 pkt. 2 kk warunkowo zawiesił oskarżonej wykonanie orzeczonej kary grzywny na okres próby 3 lat. Ponadto Sąd orzekł wobec oskarżonego nawiązkę na rzecz RSOZ w kwocie 420 zł.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10 października 2011 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie uznał za winnego Zbigniewa G., mieszkańca Rzeszowa, oskarżonego o to, że prowadząc hodowlę świń znęcał się nad nimi i dopuścił sie czynu zabronionego tj. dokonał zabiegu kastracji sześciu szt. samców świń nie mając do tego uprawnień. Zabieg ten wykonał samodzielnie( na tzn. żywca)bez znieczulenia w sposób świadomy zadając ból zwierzętom, któremu można było zapobiec, tj. o czyn z art. 35 ust.1 w zw. z art. 6 ust. 2 Ustawy z dnia 21.08.1997 r. o ochronie zwierząt. Sąd Rejonowy warunkowo umorzył postępowanie karne na okres jednego roku, jednocześnie orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 1000 (tysiąca złotych) na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt
Wyrok jest prawomocny i wykonalny.
09 sierpnia 2010 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ orzeczony przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie
Oskarżony Tomasz M. został uznany winnym znęcania się nad pozostającym pod jego opieką psem.
W dniu 1 kwietnia 2010 roku przy ul. Ciepłowniczej w Rzeszowie na parkingu schroniska Tomasz M. przez kilkadziesiąt
metrów ciągnął psa przywiązanego do krótkiej taśmy budowlanej za swoim samochodem osobowym, którym
kierował, a następnie puszczając taśmę odjechał porzucając psa. Sąd Rejonowy w Rzeszowie warunkowo umorzył
postępowanie karne wobec Tomasza M. na okres próby dwóch lat. Sąd orzekł wobec oskarżonego nawiązkę na rzecz
RSOZ w kwocie 1500 zł. oraz zwrot kosztów adwokackich w wysokości 360 zł i kosztów sądowych w kwocie 150 zł
. Ponadto sąd orzekł przepadek psa o imieniu Kliford na rzecz Stowarzyszenia.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
23 czerwca 2010 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ orzeczony przez Sąd Rejonowy w Ropczycach
Oskarżony Henryk Sz. został uznany za winnego popełnienia czynu zabicia psa. Na przełomie miesiąca czerwca i lipca 2008 r. w miejscowości Kamionka woj. Podkarpackie po uprzednim owiązaniu łańcuchem szyi psa powiesił go na konarze drzewa skutkiem czego pies poniósł śmierć. Sąd Rejonowy w Ropczycach skazał go na karę 4-ch miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie kary na okres próby 4-ch lat oddając oskarżonego pod dozór kuratora sądowego. Ponadto Sąd orzekł od oskarżonego nawiązkę na rzecz RSOZ nawiązkę w kwocie 1000 zł. Wyrok jest prawomocny.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
14 maja 2010 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ orzeczony przez Sąd Rejonowy w Łańcucie
Oskarżony Dariusz F. został uznany winnym zarzucanego mu czynu, tj. będąc właścicielem psa w typie owczarka niemieckiego znęcał się nad nim w ten sposób, że porzucił to zwierzę w kompleksie leśnym. Został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w warunkowym zawieszeniu na okres próby lat 2. Ponadto Sąd orzekł przepadek zwierzęcia oraz nawiązkę w kwocie 400,00 zł na rzecz RSOZ , a także kwotę 90,00 zł na rzecz Skarbu Państwa i 120,00 tytułem opłaty. Wyrok jest prawomocny. To jeden z licznych przykładów dowodzących ,że znęcanie się nad bezbronnym zwierzęciem nie pozostaje aktem bezkarnym!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
13 kwietnia 2010 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie uznał Sebastiana B. mieszkańca Rzeszowa za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj o to ze, w dniu 1 sierpnia 2009 r. w Borówkach Gmina Hyżne woj podkarpackie znęcał się nad swoim psem w ten sposób, ze wywiózł go do lasu i go porzucił - art. 35 ust 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Za ten czyn Sąd Rejonowy skazał oskarżonego Sebastiana B. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując go w tym czasie do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd orzekł przepadek zwierzęcia na rzecz RSOZ oraz zasądził nawiązkę w wysokości 1000 zł jak również zwrot wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie w kwocie 504 zł.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
03 marca 2010 r.
Sąd Rejonowy w Sanoku uznał oskarżonego Piotra S. za winnego popełnienia czynu zakazanego tj o to, że w dniu 10 sierpnia 2009 r w Tarnawie Dolnej pow. sanocki po drodze gminnej jeździł samochodem za psem rasy BERNARDYN, aż do zmęczenia go, a następnie umyślnie przejechał i pozostawił na drodze z obrażeniami, które doprowadziły do śmierci zwierzęcia w bólu i cierpieniu. Za ten czyn Sad Rejonowy w Sanoku skazał Piotra S. na karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki na kwotę 40 zł . Są zasądził na rzecz RSOZ nawiązkę w wysokości 1500 zł oraz zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 200 zł. Całkowity koszt poniesionej kary pod względem finansowym wyniesie 3,700 zł.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15 stycznia 2010 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ orzeczony przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie.
Oskarżona Lena K. została uznana winną zarzuconego czynu polegającego na porzuceniu psa stanowiącego
jej własność w rejonie ul. Ciepłowniczej (obok schroniska). tj. o czyn z art. 35 ust 1 w zw. z art. 6 ust. 2 pkt. 11
Ustawy o ochronie zwierząt. Sąd skazał ją na kare grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych oraz zasadził na rzecz RSOZ
Nawiązkę w kwocie 500 zł i na podstawie art. 627 kpk. Sąd zasądził również od oskarżonej na rzecz RSOZ
kwotę 360 zł tytułem wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie.
Ponadto Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 130 zł
Łącznie oskarżona zapłaci 990 zł za porzucenie swojego psa przy schronisku oraz koszty sądowe w wysokości 360 zł.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
12 listopada 2009 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie po rozpoznaniu sprawy karnej Adriana J. oskarżonego o to że, w dniu 18 grudnia 2008 r.
w Rzeszowie, pod nieobecność właścicielki działając ze szczególnym okrucieństwem, udusił trzy szczenięta,
a następnie wyrzucił je z IV piętra bloku, przy czym poprzez swoje zachowanie doprowadził do zgonu tych szczeniąt tj.
o czyn z art. 35 ust.2 ustawy o ochronie zwierząt. Sąd uznał Adriana J. za winnego popełnionego czynu i skazał go na
karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności przy czym wykonanie kary zawiesił na okres próby 3 (trzech) lat.
Na podstawie art 35 ust 5 ustawy o ochronie zwierząt Sąd orzekł od oskarżonego nawiązkę w kwocie 1000 zł na rzecz
RSOZ. Na podstawie art 627 kpk Sad zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie
628,52 zł , a na rzecz RSOZ kwotę 504 zł tytułem kosztów pełnomocnika. Łączna kwota do zapłaty to 2 132,52
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
18 luty 2009 r.
Wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie oskarżony Mateusz K. został uznany winnym zarzucanego mu czynu tj. o to że w dniu 16 września 2008 r. w Krośnie znęcał się nad psem kopiąc go po całym tułowiu i kończynach. Pies stanowił własności Łukasza K. Sąd skazał Mateusza K. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, a karę warunkowo zawiesił na okres próby .Również na podstawie art. 35 ust.5 ustawy o ochronie zwierząt orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w wysokości 500 zł na rzecz RSOZ. Koszty sądowe w kwocie 180 zł ma pokryć oskarżony.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
23 lipca 2009 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie po rozpoznaniu sprawy Czesława R. oskarżonego o to, ze: w dniu 26 stycznia 2009 r. w miejscowości Kamień działając ze szczególnym okrucieństwem usiłował zabić psa w ten sposób, że chore zwierzę posiadające obrażenia tylnej łapy w postaci licznych wieloodłamowych otwartych złamań kości udowej i podudzia kilkakrotnie uderzył drewnianym orczykiem od dyszla wozu zadając zwierzęciu ból w wyniku czego zwierze doznało obrażeń ciała w postaci złamania czaszki, obrzęku i krwawienia tkanek miękkich na głowie przy czym w chwili popełnienia zarzuconego mu czynu miał on w znacznym stopniu ograniczona zdolność do rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. Sad uznał oskarżonego Czesława R za winnego popełnienia czynu i na podstawie art 35 ust 2 ustawy o ochronie zwierząt skazał go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej winy na okres próby 3 (trzech ) lat .
Sąd zasądził również nawiązkę na rzecz RSOZ w wysokości 800 zł oraz zwrot kosztów zastępstwa adwokackiego w kwocie 420 zł.
Wyrok jest prawomocny.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zapadł wyrok w sprawie koszmaru zwierząt w schronisku w Orzechowcach
Nowiny24:
"Oskarżona Alicja P. jest winna tego, ze świadomie znęcała się nad powierzonymi jej opiece zwierzętami - uznał przed chwilą Sąd Rejonowy w Przemyślu..."
WIĘCEJ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Interwencje trudne
Codziennie do biura stowarzyszenia dzwonią telefony z prośbą o interwencję. Wiele z nich dotyczy niehumanitarnego traktowania zwierząt, znęcania się nad nimi, a co gorsze - uśmiercania ich . Najczęściej interwencje dotyczą utrzymywania zwierząt w złych warunkach bytowych , tj: brak budy, łańcuch na szyi zamiast obroży, głodzenie zwierząt - tak domowych , jak i gospodarskich, brak opieki weterynaryjnej, celowe rozmnażanie zwierząt po to by były chwilowymi żywymi zabawkami , itp. Takie sytuacje mają miejsce wszędzie: tak w miastach , jak i na wsiach.
W mieście jest to bardziej zauważalne, natomiast na wsiach bywa różnie . Czasem społeczność lokalna akceptuje naganne warunki utrzymania zwierząt i nie reaguje uważając taki stan za normalność. Dotyczy to w większości zwierząt gospodarskich. Im jest najtrudniej pomóc, ponieważ nie ma schronisk przystosowanych dla tego gatunku zwierząt by można było je bezpiecznie tam umieścić. Wójtowie niechętnie wydają decyzję o chwilowym odebraniu zwierząt, a tylko takie rozwiązanie przerywa cierpienie zwierząt. Podobnych spraw rokrocznie mamy kilka i są one dla nas bardzo trudne ,bowiem mamy świadomość ,że odebrane zwierzę gospodarskie, z braku odpowiedniego azylu trafia w konsekwencji do rzeźni. Na przestrzeni 13 lat przed sądem swój finał znalazło ok. 25 spraw.
O to jedna z nich.
Sąd Rejonowy w Jarosławiu w dniu 14.05.2010 r uznał Helenę R. mieszkankę Pruchnika za winną znęcania się nad zwierzęciem stanowiącym jej własność i orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa – 1 sztuki bydła. Zwierzę było przetrzymywane w złych warunkach bytowych oraz pozostawiane samemu sobie, niekarmione i niepojone. Sąd wymierzył Helenie R. karę grzywny w wysokości 300 zł.
UZASADNIENIE
po postanowieniu Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydział X Karny z dnia 27.10.2010r.
Postanowienie z dnia 06 września 2010 r., sygn. Akt 1 Ds. 663/10 Prokurator Prokuratury Rejonowej w Rzeszowie zatwierdził postanowienie o umorzeniu dochodzenia w sprawie: znęcania się w dniu 10 czerwca 2010 r. w Rzeszowie Mariana D. nad koniem maści kasztanowej, tj. o czyn z art. 35 ust. 1 o ochronie zwierząt – wobec stwierdzenia, że brak jest w czynie znamion czynu zabronionego, tj. na zasadzie art. 17 §1 pkt 2 kpk.
W uzasadnieniu postanowienia podano, Ze Komisariat Policji w Rzeszowie pod nadzorem Prokuratury Rejonowej w Rzeszowie prowadził postępowanie przygotowawcze w sprawie znęcania się nad koniem maści kasztanowej, którego właścicielem był Marian D.. W toku postępowania ustalono, że w dniu 10 czerwca 2010 r. przy ul. Olbrachta wracający z pola koń przewrócił się na ulicy w wyniku doznanego na wskutek wysokiej temperatury udaru słonecznego. Organ prowadzący postępowanie przygotowawcze wskazał, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci protokołów przesłuchania świadków, a w szczególności lekarzy weterynarii nie daje podstaw do przyjęcia, iż właściciel konia swoim postępowaniem zrealizował znamiona czynu określonego w art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt.
Przedmiotowe postanowienie w ustawowym terminie zaskarżyło Rzeszowskie Stowarzyszenie Ochrony Zwierząt (dowód doręczenia w dniu 16.09.2010 r. k. 29). Skarżący na podstawie zeznań właściciela konia, że koń w dniu 10 czerwca 2010 r. miał przerwy w pracy oraz był pojony podczas tychże przerw. W uzasadnieniu podano również, że właściciel konia będąc wieloletnim rolnikiem posiadał doświadczenie, które w tej sytuacji nie może być uznane za brak cech umyślności działania.
Prokurator Prokuratury Rejonowej w Rzeszowie przesyłając przedmiotowe zażalenie do rozpoznania wniósł o jego nieuwzględnienie i utrzymanie postanowienia w mocy.
Sąd zważył, co następuje:
Przedmiotowe zażalenie jest o tyle zasadne, że skutkowało uchyleniem zaskarżonego orzeczenia.
Sąd dostrzegł, że prowadzący postępowanie przygotowawcze oskarżyciel, zgromadził obszerny materiał dowodowy, niemniej jednak rację ma skarżący, że nie wyczerpano wszelkich dostępnych środków dowodowych, jak też nie przyczyniono wszystkich niezbędnych ustaleń dla rozstrzygnięcia o ewentualnej odpowiedzialności sprawcy za czyn z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt.
Przestępstwem z art. 35 cyt. Ustawy jest znęcanie się nad zwierzęciem w sposób przykładowo wyliczony w art. 6 ust. 2 tej ustawy. W przepisie tym zawarta jest jednakże otwarta definicja znęcania się nad zwierzętami, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Należy, więc uznać, że za znęcanie się nad zwierzętami może być uznane każde zadawanie, lub dopuszczenie do zadawania bólu lub cierpienia nawet, gdy zachowanie to nie zostało wymienione wprost w żadnym z punktów tego przepisu, który jednakże przedstawia typowe wypadki znęcania się. Znęcaniem jest , więc każdy z wymienionych w art. 6 ust. 2 ustawy sposób bezpośredniego postępowania w stosunku do zwierzęcia, które muszą być objęte zamiarem bezpośrednim sprawcy, zamiar odnosi się więc do samej czynności sprawczej, a nie do spowodowania cierpień lub bólu. Za tak rozumianym pojęciem znęcania się przemawia również to, że należy je interpretować w dużym stopniu obiektywnie i o uznaniu za znęcanie się zachowania sprawiającego ból fizyczny lub cierpienia ofiary powinna decydować ocena obiektywna, a nie subiektywne odczucie pokrzywdzonego. O przyjęciu znęcania się rozstrzygają, więc społeczne akceptowane wartości wyrażające się w normach etycznych i kulturowych. Nie można również pomijać tego, iż w przypadku zwierząt oczywiste są trudności związane z dowodzeniem faktu odczuwania przez nie cierpienia psychicznego, a nawet bólu fizycznego ( tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2009 r. sygn. V KK 187/09).
Jak nadmieniono katalog z art. 6 ustawy, nie jest zamknięty i jego rozwinięcie znajdujemy m.in. w dalszych zapisach przykładowo w art. 14, gdzie czytamy, iż sposób i warunki używania zwierząt do pracy nie mogą stwarzać nieuzasadnionego zagrożenia dla ich życia i zdrowia ani zadawać im cierpienia: zabrania się w szczególności przeciążenia zwierząt. Osoba wykorzystująca zwierzęta do pracy ma obowiązek zapewnić im w ciągu każdej doby, Wypoczynek dla regeneracji sił, właściwy dla danego gatunku.
Tymczasem zaskarżone postanowienie, poza przytoczeniem wersji właściciela zwierzęcia, nie zawiera obiektywnych ustaleń faktycznych, w jakich warunkach zwierzę pracowało w dniu zdarzenia jak i w dniach je poprzedzających, rozumianych, jako czas i rodzaj wykonywanej pracy, warunki atmosferyczne, przerwy w pracy (ich częstotliwość i czas trwania), dopajanie itp. W tym stanie rzeczy zawarta w końcowej części uzasadnienia ocena prawna, że właściciel zwierzęcia zachował prawidłowe warunki jego utrzymania – nie stwarzając przy tym zagrożenia dla jego zdrowia i nie sprawiając mu cierpienia – jest co najmniej przedwczesna, tym bardziej, że w aktach sprawy już teraz znajdujemy nie niewykorzystane przez oskarżyciela informacje, że w dniu poprzedzającym właściciel konia – Marian D., wynajmował go do pracy sąsiadom w dni/dnie poprzedzające zdarzenie (k. 22) w upalnej temperaturze (jak podniesiono w zażaleniu ok. +38 C).
Również dobór środków dowodowych które przywiodły do tej oceny, zdaniem Sądu nie jest trafny. Okoliczności, bowiem leżące u podstaw rozstrzygania sprawcy czynu z art. 35 ustawy o ochronie zwierząt, w realiach tej sprawy – wymagają wiedzy biegłego, celem weryfikacji przesłanek, o jakich mowa z kolei w art. 14 cyt. Ustawy. Tymczasem przeprowadzone dochodzenie w zasadzie opierało się jedynie na ocenie świadków zdarzenia, którzy wprawdzie w większości są lekarzami weterynarii jednakże jak zgodnie utrzymują są w doktrynie i w orzecznictwie, że „opinii biegłego nie można zastępować zeznaniami świadka, który posiada wiadomości specjalistyczne, albo ekspertyzą pozasądową (…)” – vide postanowienie Sądu najwyższego z dnia 6 lipca 2006 r. – V KK 486/05. Nadto, „wypowiedź (opinia)osoby posiadającej wiadomości specjalne udzielona w sprawie co do okoliczności istotnych rozstrzygnięcia o odpowiedzialności oskarżonego bez uprzedniego powołania tej osoby do popełnienia funkcji biegłego nie jest wypowiedzią (opinią) w sensie karno procesowym. Nie można więc tym wypowiedziom nadawać znaczenia procesowego i dokonywać ich oceny w zestawieniu z dowodami przeprowadzonymi w sprawie w zgodzie z regułami prawa dowodowego” – tak postępowanie Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2003 r. –IV KK 81/03. Stąd nie można za wiążący i wystarczający uznać dowód z opinii świadka będącego wprawdzie specjalistą z określonej dziedziny jednakże w niniejszej sprawie nie występującym w tym charakterze.
Nie przesądzając w tym momencie o wynikach dochodzenia prowadzący postępowanie powinien w sposób wnikliwy i staranny ustalić w jakich warunkach zwierzę pracowało w dniu zdarzenia i w dniach je poprzedzających, rozumianych jako czas i rodzaj wykonywanej pracy, warunki atmosferyczne, przerwy w pracy (ich częstotliwość i czas trwania), dopajanie itp.
Dobór środków dowodowych, należy w tym zakresie pozostawić organowi prowadzącemu postępowanie. Tak uzupełniony materiał dowodowy winien następnie Stanowic podstawę opinii biegłego z zakresu weterynarii celem ustalenia, czy:
Sposób i warunki używania zwierzęcia do pracy mogły czy też nie stwarzać zagrożenia dla życia i zdrowia zwierzęcia, czy zwierzę było przeciążone;
Zwierzę miało w ciągu doby, w której doszło do zdarzenia, zapewniony, należyty wypoczynek dla regeneracji sił – właściwy dla gatunku.
Powyższe dowody winny następnie stanowić podstawę rozważań, czy doszło do realizacji znamion występku z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, następnie rozważań, czy działanie właściciela zwierzęcia było umyślne (przy uwzględnieniu doświadczenia sprawcy jako hodowcy), jaki zamiar jemu towarzyszył. Dopiero dokonanie takich rozważań zaktualizuje potrzebę rozważań nad rodzajem reakcji karnej z uwagi na warunki osobiste sprawcy, takich jak np. : wiek właściciela zwierzęcia.
