Kolejny wyrok.

W dniu 17 września 2015r. przed Sądem Rejonowym w Ropczycach zapadł wyrok skazujący i uznający oskarżonego winnym popełnienia przestępstwa tj o czyn z art. 35 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o Ochronie Zwierząt.

Oskarżony, mieszkaniec Czarnej Sędziszowskiej, dokonał uśmiercenia psa rasy mieszanej stanowiącego własność sąsiada w ten sposób, że zwabił psa do pomieszczenia gospodarczego i tam zadał zwierzęciu kilka uderzeń obuchem siekiery.

Sąd wymierzył mu karę:

- 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym,

-orzekł od oskarżonego nawiązkę w kwocie 700 zł na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt. -oraz koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa w kwocie 416 zł.

Przed Sądem Rejonowym w Łańcucie zapadł wyrok w sprawie oskarżonego Łukasza D. mieszkańca jednej z wiosek woj. podkarpackiego oskarżonego o to że:

- w dniu 27 maja 2015 r. wprowadził do obrotu psy z niezarejestrowanej hodowli

tj. o czyn z art. 10 apkt1 podpunkt 3 ustawy o Ochronie Zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r. z późniejszymi zmianami orzeka, że na podstawie zebranych dowodów okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości i na podst. art. 93&1 i &2kpow.

Sąd uznał obwinionego Łukasza D. za winnego popełnienia tego, że w dniu 27 maja 2015 r. wprowadził do obrotu psy poza miejscem ich chowu lub hodowli, i czyn ten kwalifikuje jako wykroczenie z art. 37 ust.1 w zw. z art. 10aust1pkt3 ustawy o Ochronie Zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r., i za to:

- na podstawie art.37ust1 ustawy o Ochronie Zwierząt wymierza mu karę grzywny w wysokości 300,00 zł( trzysta złotych 00/100),

- na podstawie art.624&1kpk w zw. z art. 119 kpow i art. 17 ust. 1 ustawy o z dnia 23 czerwca 1973 r. – o opłatach w sprawach karnych zwalnia obwinionego w całości z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa opłaty sądowej, zaś wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciąża Skarb Państwa.

Dane statystyczne Policji

Ustawa o ochronie zwierząt art. 35 ust. 1-2, art. 36 ust. 1-2

Dnia 17 września 2015 r., przed Sądem Rejonowym w Lesku,  Zamiejscowy Wydział VI Karny z siedzibą w Ustrzykach Dolnych zapadł wyrok w sprawie Tadeusza K., oskarżonego o to że:

1) w dniu 15 czerwca 2013 r., w jednej z wiosek na terenie woj. podkarpackiego, działając ze szczególnym okrucieństwem polegającym na wielokrotnym strzelaniu z wiatrówki do schwytanego lisa uśmiercił to zwierzę, tj. o czyn z art. 35 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt,

2) w dniu 17 czerwca 2014 r. z naruszeniem przepisow, uśmiercił lisa tj. o czyn z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt.

Sąd uznał:

- oskarżonego za  winnego czynu zarzucanego mu w pkt. 1 i skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

- oskarżonego za winnego  czynu zarzucanego  w pkt 2 i skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 kk i art. 86 & 1 kk w miejsce wyżej orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierza oskarżonemu łączną karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 &1 i & 2 kk i art. 70 & 1 kk wykonywanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat. 

Na podstawie art. 72 & 1 pkt. 8 kk zobowiązuje oskarżonego Tadeusza K. do powstrzymania się od uśmiercania zwierząt z naruszeniem przepisów prawa. 

Na podst. art. 35 ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt orzeka wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 1 000,00 zł na rzecz Rzeszowskiego Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt

oraz koszty na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości oraz opłatę w kwocie 180,00 (sto osiemdziesiąt)  złotych.

Wirus białaczki nazywany jest często "wirusem miłości". Bowiem koty zarażają się najczęściej poprzez wspólną pielęgnację, lizanie się, czyszczenie np. matka-nosiciel często zakaża swoje kocięta już w pierwszych tygodniach życia. Ogólnie zakażenie może mieć miejsce w przypadku zdrowego kota: ze śliną, tutaj jest najwięcej wirusa, dlatego pielęgnacja jest najczęstszym sposobem przeskakiwania wirusa z kota na kota. Także wspólne miski mogą być potencjalnie groźne bardzo niebezpieczne są pogryzienia, z wydzieliną z nosa np. podczas kichania, z moczem i kałem kuweta może być potencjalnym miejscem zakażenia. W przypadku gdy nosicielem wirusa jest ciężarna kotka, wirus może przeniknąć do macicy i zakaźić płody. Jeśli niektóre urodzą się zdrowe mogą zaraźić się później z mlekiem matki lub podczas codziennej toalety. Ogromny wpływ na dalszy los kota, który ma wiremię, ma jego wiek. Najbardziej wrażliwe na zakażenie są młode koty - do 16 tygodnia życia. Wraz z wiekiem odporność wzrasta, a dorosły kot ma już spore szanse na pokonanie wirusa. Dlatego zależnie od wieku kota, a także jego kondycji i odporności, po fazie wiremii możliwe są 3 różne sytuacje: U około 35-40% kotów w ciągu 4-6 miesięcy układ odpornościowy zabije wszystkie wirusy i taki kot będzie potem zupełnie zdrowy i nie będzie stanowił źródła zakażenia. Najczęściej będzie także przez wiele lat odporny na ew. ponowny kontakt z wirusem.